Het nut (voor de overheid) van registraties

,

Een oude grap verhaalt hoe een man naar de afdeling burgerlijke stand van zijn gemeente gaat om zijn naam te veranderen. De ambtenaar vraagt hem hoe hij heet.
   “Adolf Slijmspuger” zegt de man
   “Ok”, zegt de ambtenaar, “dat begrijp ik, hoe zou u graag heten?”
   “Peter Slijmspuger”, antwoordt de man.

Naamgeving

Tot aan de invoering van de burgerlijke stand door Napoleon in 1811 was de officiële registratie van een familienaam de zaak van adellijke families en van kerkgenootschappen, die doop- en huwelijksregisters bijhielden.

De term “register” gaat terug op het Latijn. De verbinding met de term “Regis”, de genitief van “Rex”, met de betekenis “van de koning” wordt vaak aangehaald door de autonomiebeweging, om erop te wijzen dat iets dat “geregistreerd” is, in het bezit van de koning overgaat. Het lijkt wat ver gezocht, omdat de afkomst van het woord “registreren” al in de Romeinse tijd gewoon betekende “een lijst opstellen”. De verbinding met het koningschap lijkt dus heel ver terug te liggen.

Maar toch, steeds weer duikt het aspect van inlijving, van dit “eigendom van iets hogers” op. In de kerkelijke doopregisters stonden de mensen vermeld die werden geacht tot het “koninkrijk van God” te behoren.
En bij dit “toebehoren aan”, kwam de plicht om aan dat koninkrijk bij te dragen. Bij de registratie van alle inwoners van het oude Israël ging het de Romeinen erom een hoofdelijke belasting in te voeren. Bij de persoonsregistratie in en na de Napoleontische tijd ging het erom dienstplichtigen te kunnen oproepen en om efficiënter belastingen te kunnen heffen.

Registratie bij de geboorte is sinds Napoleon verplicht gesteld. De aangifte van geboorte is verbonden aan het scheppen van een “natuurlijk persoon”: een papieren, virtuele staatsburger, die volgens de wet eigendom is van de overheid..Binnen de jurisdictie van een staat, in ons geval het Koninkrijk der Nederlanden, heeft deze natuurlijke persoon dor de wet gedefinieerde rechten en plichten. De identificatie gebeurt, net als bij de christelijke doop, door het geven of het aannemen van een (staatsburgerlijke) naam. Dat daarmee verdubbelingen kunnen ontstaan – er zijn vele Jan Janssens en Klazen de Vries, wordt “opgelost” door aan natuurlijke personen ook een geboorteplaats en een geboortedatum te geven, en bovendien de namen van de vader en de moeder op te nemen in de “Basisregistratie Persoonsgegevens”, het BRP.

Ruinerwolde

Opname in de BRP heeft nogal wat consequenties waar je misschien niet zo snel aan denkt. Een aspect ervan kwam naar boven in de zaak-Ruinerwolde. Een gezin had de geboorte van enkele kinderen niet bij de burgerlijke stand aangegeven. Deze kinderen “bestonden” niet voor de overheid en werden vervolgens ook niet opgeroepen om aan het verplichte schoolsysteem deel te nemen. Dit bleek geheel in overeenstemming met de bedoeling van de vader. Deze gaf naar eigen inzicht zelf onderwijs aan zijn kinderen. Toen de zaak uitkwam werd de vader enkele maanden van overheidswege opgesloten – op verdenking van vrijheidsberoving en (onbewezen) seksueel misbruik. De vertegenwoordigers van de overheid waren not amused, en de publieke mening vond de man gewoon een gek. De kinderen werden alsnog geregistreerd.

Sans-Papiers

Het Financieel Dagblad kopte onlangs: “Achttien en afgeschreven: het lot van jongeren zonder papieren”. Er bestaan volgens schattingen tussen de 20’000 en de 60’000 volledig vernederlandste ongedocumenteerde jongeren van buitenlandse afkomst, zonder papieren. Ze hebben geen BSN, geen “Burger Servicenummer”. Dat betekent, dat deze jongeren niet aan de “erkende” arbeidsprocessen mogen deelnemen. Het betekent ook, dat mensen die zulke jongeren voor zich laten werken gecriminaliseerd worden en – wanneer het ontdekt (en bewezen) wordt – boetes moeten betalen. Volgens het artikel zijn er toch mensen, die “burgerlijke ongehoorzaamheid” beoefenen en zulke jongeren voor uitgevoerd werk betalen. Er blijken ook mensen te zijn, die menen dat je om voor geld te werken je een vergunning nodig hebt. Het Libertarisme vindt het voorzien in je eigen levensonderhoud een fundamenteel, individueel recht. Eenieder die dit tegenhoudt pleegt een misdaad tegen de menselijkheid.

We leven in een tijd waarin herhaaldelijk het falen van de door een overheid gestuurde maatschappij zichtbaar wordt. De identificatiewoede van bedrijven, banken en overheid neemt intussen absurde vormen aan, zoals we in de vorige uitgave van Libertair Perspectief hebben laten zien. Het lijkt erop, dat het financieel-economisch systeem waar we langzaam zijn ingerold nu naar een apotheose toe gaat. Het is niet voor niks dat er juist nu van alle kanten fundamentele vragen gesteld worden over de afspraken met de overheid met haar staat. Het is niet voor niks dat er bewegingen ontstaan die de afhankelijkheid van het overheidsapparaat willen verkleinen.

Autonomiebeweging

De autonomie- of soevereinenbeweging laat gelden, dat de mens van nature niet is ingelijfd in een (nationale) staat, maar allereerst een “mens van vlees en bloed” is, en van nature afkomstig is van een familie. Het is intussen praktijk geworden dat aanhangers van deze beweging een (voor)naam aannemen waarmee ze bij familie, vrienden en bekenden herkend worden en voegen aan hun voornaam de familienaam toe met het tussenvoegsel “vdf” (van de familie).
Hun burgerlijke naam beschouwen ze als de registratie van de aan hen toegewezen “stroman”. Het is de overheid die je laat geloven dat die jouw plaats inneemt en je met rechten en vooral ook plichten belast. Hierachter steekt de opvatting, dat de mens niet van nature kan zijn “uitgeleverd” aan een (nationale) staat voor het betalen van belastingen en voor de inzet achter een kanon.
De sociaalgeograaf, planoloog en Jungiaanse astrologe Karen Hamaker-Zondag (1952) heeft zich in deze materie wat meer dan gemiddeld verdiept.

Zij legt in een opmerkelijk interview met De Andere Krant op Youtube uit waar het concept vandaan komt. Ze legt uit hoe het komt dat het verdienvermogen van mensen door (nationale) staten als onderpand voor staatsleningen wordt gebruikt. De geboorteakte, die als het ware op een mens een juridisch persoon (“stroman”) projecteert, is voor het legaliseren van deze fictie essentieel.

Karen Hamaker-Zondag bij de Andere Krant over soevereiniteit

Omdat slechts de stroman onder de wet van een staat valt, maar niet de mens zelf (de mens van vlees en bloed), valt die onder “natural law” en moet de verantwoordelijkheid voor het eigen handelen zelf dragen. Karen Hamaker-Zondag argumenteert dat het zich losmaken van het stroman-mechanisme enorm veel middelen kan vrijmaken voor de herschepping van een betere maatschappij. Het is na te lezen in een artikel in De Andere Krant en dit artikel.

De autonomiebeweging geeft geen pasklaar antwoord op de vraag hoe die opnieuw gebouwde samenleving uit zou kunnen zien. Dat die samenleving beter zou kunnen zijn wordt als waarschijnlijk beoordeeld, echter, er zijn natuurlijk praktische problemen. Paspoort en rijbewijs zijn nog steeds verbonden met je stroman. Bankrekening, werk- en verblijfsvergunning ook. Snijd je de banden met je stroman door, dan zou dat wel eens nare consequenties voor je kunnen hebben. Karen Hamaker-Zondag heeft hierop een interessant antwoord: je moet je stroman laten bestaan; je moet het eigenaarschap van je stroman claimen je moet hem niet meer in handen laten van de overheid.
Enfin, ze biedt een cursus aan, voor het geval je er meer over wil weten: “Niets is wat het lijkt – in de matrix van je dubbelganger”.

Er zijn overigens meer aanbieders van deze dienst, zoals www.wordmens.nu  en  https://autonoomtotaal.nl

Libertair Perspectief

Wat moet je ermee? Zijn we er klaar voor? Een samenleving met een geïmplodeerd overheid, die we weer – in afgeslankte vorm – overeind moeten helpen? Of gaan we het nu al in een parallelle samenleving proberen? Gaan we onze eigen aardappelen verbouwen en verhandelen volgens libertarische principes? Je vraagt je misschien nog af of in de libertarische samenleving het verschijnsel “werkvergunning” überhaupt zou kunnen bestaan? Zouden we zulke “vergunningen” niet liever verbannen, verbieden, vernietigen?
Het Libertarisme bouwt geen Absurdistan. Het libertarisme timmert aan de weg naar meer vrijheid voor het individu en daarin past de losmaking, misschien stap-voor-stap, uit benauwende banden van totalitaire en collectivistische instellingen. Het Libertarische Sociaal Contract en de Libertarische Grondwet zijn praktische uitwerkingen van het idee dat er voor mensen echt niet a priori een overheid nodig is om duurzaam vreedzaam samen te kunnen leven en te werken. Het zijn blauwdrukken voor complexe samenlevingen, waarin “publieke” diensten gewoon dienstverlenende organisaties zijn. Je vrienden en helpers zogezegd, waarvan je mede-eigenaar bent en die zich ervoor zullen hoeden om je boetes op te leggen of te bedreigen. Het zijn dan niet meer niet de eigenaren van jouw lijf en goe, die daarmee kunnen doen en laten wat de leiders van gemanipuleerde “democratische meerderheden” willen.

OZO – Ondernemen Zonder Overheid

Vanuit het standpunt, dat vrijwillige samenwerking niet a priori een derde toeziende partij behoeft, is er een groepje Libertariërs, dat zich gaat bezighouden met het ontwikkelen van ondernemingsvormen die volledig los staan van bestaande fiscale en sociaalrechtelijke kaders. Agorisme puur.
Het inschrijven van een onderneming doe je bij de Kamer van Koophandel. Zoek je op hun website of je je wel of niet moet inschrijven, dan wordt onmiddellijk zonneklaar dat de Kamer van Koophandel een fiscale opdracht heeft. De politiek-correcte rhetoriek druipt ervan af. 
Hoe kun je ondernemen, zonder dat je meteen aan de bureaucratie vasthang? Hoe maken bijvoorbeeld multinationale ondernemingen gebruik van constructies, die hen een concurrentievoordeel opleveren ten opzichte van lokale, kleinere bedrijven? Hoe kun je zelf gebruik van zulke constructies maken? Hoe kun je zelfstandig en legaal in je levensonderhoud voorzien, zonder meteen op de radar van een of andere profiteur op te lichten? Hoe blijf je uit het sleepnet van de sociale verzekeringsindustrie? Hoe kun je, in plaats van inkomen uit arbeid, alternatieve soorten van inkomen verwerven? Hoe kan het bijdragen in een onderneming: hetzij door inbreng van productiemiddelen, hetzij door het verrichten van arbeid direct worden omgezet in het opbouwen van vermogen via een dynamisch systeem van share transfers? 

Het gaat dus niet om mazen in de wet te gaan ontdekken. Het gaat erom volledig buiten het werkingsgebied van wetten ondernemingsstructuren op te zetten, met veilige en legale interfaces met de verschillende gereguleerde markten.

In een werkgroep willen enkele Libertariërs daarvoor een ondernemingsvormen ontwikkelen. De bedoeling is om zulke modellen in de praktijk uit te proberen. waar nodig in een “laboratorium”, afgeschermd van de radar.

Onlangs kwam Nederland in het nieuws (bron) nadat een programmeur opgepakt werd van Tornado cash. Deze dienst maakt het mogelijk om de herkomst van Ethereum cryptomunt te verbergen. Zoals gebruikelijk in onze rechtstaat zit de man in voorarrest zonder enige aanklacht. 

Het bestuur van de LP hecht er daarom aan te vermelden dat initiatief volledig los staat van de Libertaire Partij Nederland. Heb je desondanks interesse? Schrijf een e-mail aan i[email protected]